مقاله پیش رو با خوانشی نو از آرای ابنخلدون، مفاهیم کلاسیک «عصبیت» و «چرخه تمدنی» را به ساحت مدیریت مدرن پیوند میزند تا علل صعود و سقوط سازمانها را تبیین کند. نویسنده با تطبیق جوامع «بدوی و حضری» بر «فرهنگ استارتاپی و بورکراتیک»، راه نجات شرکتهای بزرگ از زوال را در بازآفرینی سرمایه اجتماعی و ایجاد جزایر نوآوری میبیند. در نهایت، این نوشتار بر ضرورت بازگشت مدیران به قوانین عام ابنخلدونی برای پیشگیری از اضمحلال سازمانی و مدیریت هوشمندانه چرخههای عمر تاکید دارد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل